تأثیر انقلاب اسلامی بر ارتش ایران

هشت سال دفاع مقدس در برابر حزب بعث عراق از زوایای گوناگون مورد بررسی قرار گرفته است، در این میان، تحلیل گران غربی نیز از منظر خود آن را بررسی کرده اند که به نوبه خود درخور تأمل است. با گذشت سال های طولانی از پایان این جنگ، بی گمان بازخوانی و تحلیل دوباره پرونده جنگ عراق علیه ایران می تواند بسیاری از زوایای فراموش شده آن را خاطر نشان سازد. مقاله حاضر که برگردانی از نگاه غربی به این جنگ است، می تواند به لحاظ روش شناختی برای بسیاری از تصمیم گیران حوزه مطالعات جنگ سودمند باشد. این مقاله تلاش دارد ویژگی های مقاومت ارتش جمهوری اسلامی را در طول جنگ تحمیلی مورد بررسی قرار دهد. مقاله حاضر از آن جهت که توسط یکی از افسران امریکایی و در دانشکده های نظامی آن کشور تألیف شده، سطح آشنایی کارشناسان نظامی امریکا را نسبت به تحولات ایران نشان می دهد. این آشنایی هرچند در برخی از جنبه ها سطحی و دور از واقعیت است اما در برخی زمینه ها عمیق و در خور توجه است. این مقاله هم زمان با دوره جنگ تحمیلی عراق علیه ا یران در سال 1986 (1365) و در شرایطی که هنوز جنگ ادامه داشت، تألیف شده است. مقاله حاضر هر چند رویکرد متفاوتی به جنگ عراق با ایران دارد و حاوی نکات مفیدی درباره تحولا ت ارتش پس از انقلا ب است اما با وجود این، نویسنده در تحلیل تحولا ت جبهه های جنگ بعضاً دچار اشتباه شده است. همچنین نویسنده از نقش سپاه پاسداران و بسیج در جریان عملیات های آزادسازی غافل شده است. درج این مقاله با هدف آگاهی خوانندگان فصلنامه با سطح تحلیل نویسندگان خارجی نسبت به جنگ عراق علیه ایران صورت گرفته و لزوماً به معنی پذیرش دیدگاه های نویسنده نمی باشد. واژه های کلیدی: جنگ ایران و عراق، ارتش جمهوری اسلامی ایران، امام خمینی (ره)، انقلاب اسلامی، تجهیزات نظامی، آمریکا، مستشاران نظامی، رژیم پهلوی بخش اول: ارتش پسا انقلابی در جنگ ایران و عراق بخش اول نوشتار حاضر به سه بخش تقسیم می شود: 1. نمای کلی راهبردی منازعه، رویدادها و عواملی که به جنگ می انجامد، 2. تحلیل سطح عملیاتی برخی اقدامات نظامی ایران، 3. نمای کلی و تحلیل عملکرد ارتش ایران. هدف نوشتار حاضر تشریح این نکته است که عملکرد ارتش ایران در جنگ ایران و عراق نشان می دهد ارتش ایران به رغم سطوح پایین کیفیت و کمیت تجهیزات، به لحاظ قدرت مقاومت جنگی و نظامی، ارتش بسیار قدرتمندی است. این به این معنا است که انقلاب، دلیل بی واسطه ای برای تغییر در قدرت جنگی بوده است. البته در بخش بعدی مقاله، انقلاب و تأثیرات آن را بر ارتش تحلیل خواهیم کرد